- Muzeum
-
Historia
- Historia - strona główna
- Przed Zagładą
- Auschwitz I
- Auschwitz II-Birkenau
- Auschwitz III-Monowitz
-
Podobozy
- Altdorf
- Althammer
- Babitz
- Birkenau
- Bismarckhütte
- Blechhammer
- Bobrek
- Brünn
- Budy
- Buna
- Charlottegrube
- Chełmek
- Eintrachthütte
- Freudenthal
- Fürstengrube
- Gleiwitz I
- Gleiwitz II
- Gleiwitz III
- Gleiwitz IV
- Golleschau
- Günthergrube
- Harmense
- Hindenburg
- Hubertshütte
- Janinagrube
- Jawischowitz
- Kobier
- Lagischa
- Laurahütte
- Lichtewerden
- Mesersitz
- Monowitz
- Neu-Dachs
- Neustadt
- Plawy
- Radostowitz
- Raisko
- Sonderkommando Kattowitz
- Sosnowitz (I)
- Sosnowitz (II)
- Sośnica
- SS Bauzug
- SS Hütte Porombka
- Trzebinia
- Tschechowitz (I)
- Tschechowitz (II)
- Zagłada
- Różne grupy więźniów
- Oznaczenia więźniów
- Los dzieci
- Życie w obozie
- Kary i egzekucje
- Szpitale obozowe
- Eksperymenty
- Ruch oporu
- Informowanie świata
- Ewakuacja
- Wyzwolenie
- Liczba ofiar
- Załoga SS
- Negacjoniści
- Bibliografia
- Galeria fotograficzna
- Kalendarium
- Zwiedzanie
-
Międzynarodowe Centrum Edukacji o Auschwitz i Holokauście
- Edukacja - strona główna
- Pobyty studyjne
- Projekty
- Konferencje
- Sesje tematyczne
- Studia
-
Wystawy
- Auschwitz, Pamięć, Świat
- Doświadczenie Auschwitz w sztuce byłych więźniów
- Forbidden Art
- Kobiety w KL Auschwitz
- Leben? Oder Theater. Charlotte Salomon 1917-1943
- Ludność Powstańczej Warszawy
- Ludzie Dobrej Woli
- Niemieckie plany rozbudowy Auschwitz
- Niemiecki Nazistowski Obóz Śmierci Konzentrationslager Auschwitz
- Pamięć Auschwitz
- Pozostał po nich ślad
- Przychodzę więc i klękam na tej Golgocie współczesności...
- Wyzwolenie KL Auschwitz
- E-learning
- Publikacje
- Biblioteka - katalog online
- Wolontariat i praktyki
- Materiały dla nauczycieli
- Informacje o MCEAH
- Nagroda „Światło Pamięci”
- Kontakt
- Kontakt
Gleiwitz IV
Podobóz zlokalizowany na obrzeżach Gliwic, na miejscu wznoszonych przez Wehrmacht koszar wojskowych. W czerwcu 1944 r. przywieziono tam z Monowitz ok. 80 więźniów, Rosjan i Polaków, których w sierpniu, w związku z akcją przenoszenia więźniów polskich do innych obozów koncentracyjnych, zastąpiono węgierskimi i polskimi Żydami. Zatrudniono ich najpierw przy budowie ogrodzenia z drutu kolczastego oraz baraków, w tym kuchni, łaźni oraz latryn. Później pracowali głównie w warsztatach zajmujących się przeróbką silników ciężarówek wojskowych i wyposażaniu ich w generatory gazu drzewnego oraz w porcie rzecznym nad Kanałem Gliwickim. Kierownikiem obozu był SS‑Unterscharführer Otto Lätsch. Nadzorujących esesmanów wspomagali umundurowani wartownicy z Organizacji Todt. W przeddzień ewakuacji w obozie przebywało 444 więźniów. W styczniu 1945 r. większa ich część została wyprowadzona z obozu. Więźniowie dotarli do Sośnicowic, lecz zawrócono ich do Blechhammer, gdzie dołączyli do więźniów ewakuowanych z innych podobozów, względnie w ukryciu doczekali wyzwolenia. 57 niezdolnych do marszu więźniów pozostało na miejscu w izbie chorych. Esesmani przed ucieczką podpalili barak, a więźniów usiłujących uciec przez okna ostrzelali. Masakrę przeżyło tylko dwóch, którzy ukryli się wśród zwłok.